అమ్మా నాన్నల అనురాగం, అక్కా తమ్ముళ్ళ ఆప్యాయతతో
ఆ నలుగురి సహాయ, సహకారాలతో, ప్రోత్సాహాలతో
చక్కగా చదువుకుని, మంచి ఉద్యోగం చేస్తూ...
ఆ దేవుని ఆశీస్సులతో, అందరి దీవెనలతో...
చలాకీగా ఓ వైపు, హుందాగా మరో వైపు...
మంచి పేరుతో.... అయితే పనీ లేదా కుటుంబం అనుకుంటూ....
అందరి ప్రశంసలు అందుకుంటూ తనదైన శైలిలో వ్యవహరించే ఓ అమ్మాయి....
అమ్మా నాన్నల అనురాగం, చెల్లీ తమ్ముళ్ళ ఆప్యాయతతో
వెలకట్టలేని స్నేహమందించే మిత్రుల అభిమానంతో...
వారందరి సహాయ సహకారాలతో, ప్రోత్సాహాలతో...
చక్కగా చదువుకుని, మంచి ఉద్యోగం చేస్తూ...
ఆ దేవుని దీవెనలతో... అందరి ఆశీస్సులతో....
పెద్దల యందు వినయంతో, ఉన్న దాంట్లో పదిమందికీ సహాయమందించాలనే...
తపనతో.. అన్ని రకాలా ఉన్నతంగా ఆలోచిస్తూ....
అందరి ప్రశంసలు అందుకుంటూ తనదైన శైలిలో వ్యవహరించే ఓ అబ్బాయి....
నెల రోజుల క్రితం ఒక మంచి సంస్థలో ఉద్యోగం సంపాదించిన ఆ అబ్బాయి
నెల రోజుల తర్వాత అదే సంస్థలో ఉద్యోగావకాశం పొందిన ఆ అమ్మాయి
ఇద్దరూ అపరిచితులు....
ఏంటో విధి చిత్రం... ఆ దేవుడు చేస్తున్న విచిత్రం...
అపరిచితులు అయ్యారు సుపరిచితులు...
ఆ తరువాత స్నేహితులు......
ఆ అబ్బాయి పేరు వింటేనే అందరిలో కలుగుతుంది ఓ గౌరవ భావం...
ఎప్పుడూ ఉండే తనని చూస్తే చాలు...
ఆ నవ్వే తన ఆభరణమా? అదే తన ధైర్యమా?.... అనిపిస్తుంది...
ఆ నవ్వు చూస్తే చాలు మన ఆనందం రెట్టింపవుతుంది...
ఎంతటి బాధైన మాయమవుతుంది....
తన నడక, తీరు, పద్ధతి బహుశా ఈ లోకంలో వేరెవరికీ ఉండదేమో....
ఇక ఇంతకన్నా ఎక్కువ చెప్తే అతిశయం అవ్వదు కానీ....
చెప్పేకన్నా ప్రత్యక్షంగా చూస్తే నమ్మకం కలుగుతుంది....
అటువంటి నమ్మకంతోనే ఆ అమ్మాయి అతనికే ప్రత్యేకంగా ఉంటే బాగుందనుకుంది
ఆ హృదయాన్ని కోరుకుంది.... అతనితోనే జీవితం అనుకుంది....
ఆ విషయం అతనితో చెప్పాలన్న ఆరాటం ....
చెప్తే అవునంటారో.. కాదంటారో అన్న సందేహం.... భయం..
తననే చూస్తూ... తనతో ఉంటూ.. చెలిమే చేస్తూ....
తన తోడేకావాలనుకున్నా.. తన నీడే చేరాలనుకున్నా..
ఎందుకో చెప్పలేక గుండెల్లోనే మౌనంగా దాచేస్తున్న ప్రయత్నాన్ని జయించలేక..
సతమతమవుతూ... మాట్లడలేని తన మౌనాన్ని అర్థం చేసకోలేవా?
కళ్ళళ్ళో చూసి తనపై ఉన్న ప్రేమని తెలుసుకోలేవా?
ఆపై తన హృదయాన్ని అందంచలేవా? అనుకుంటూ...
ఆ అమ్మాయి మనసులోని మాట పెదవి దాటి బయటకు రాదా?
ఆ నిజానికి ఎప్పటికైనా జీవం వస్తుందా? జీవం లేని శిల్పంలా నిలిచిపోతుందా?
తాకితే నీటిలో నీడలా చెదిరిపోతుందా? చూడలేని కలలా కళ్ళళ్ళోనే దాగిపోతుందా?
నీలి గగనంలో నల్ల మబ్బులా కరిగిపోతందా?
ఎందుకింత ఆరాధన? అసలెందుకింత ఆవేదన?
మనసులోనే జీవిస్తున్నందుకా? కళ్ళ ముందే నిలుస్తున్నందుకా?
అసలా మాట తను పోయేలోగా బయటకు వచ్చేనా?
లేదా తనతో పాటే సమాధి అయ్యేనా?
అనుకుంటూ ప్రతీరోజూ ఆ అబ్బాయిని చూడగానే..
ఇది స్నేహం కాదు ప్రేమని చెప్పలేక..
ప్రేమని దాచి స్నేహాన్నే పంచలేక..
చెలిమి చేస్తూ... ప్రేమను దాచలేక...
సతమతమవుతున్న ఆమె మనస్సును ఓదార్చలేక..
చేస్తున్న సంఘర్షణలో ఆమెకు దక్కింది విజయం...
దైవానుగ్రహమో.. అతనికున్న ధైర్యమో..
అంతలోనే అతనే చెప్పాడు... తన మనసులో ఉన్న ఆమె భావం!!!
ఎప్పుడూ ఆమె ఊహించని పరిణామం..
అనుకోలేదు వస్తుందని ఆ నిమిషం..
అతని తీయని మాటతో... ఆమె కోరిన భావంతో...
ఆమె సాధించింది విజయం..
ఆమెకు మాత్రమే సంతోషం...
ఆమె మనసుకు మాత్రమే ఆనందం ....
కానీ, ఆ విజయం నిలుస్తుందా?
జీవితాంతం ఆమెతో ఉంటుందా?
మళ్ళీ మొదలైంది సంఘర్షణ...
ఇప్పుడు ఇద్దరికీ....
ఎప్పుడు అంతమవుతుందో తెలియని వేదన...
అసలు అంతమవుతుందా? వారికి విజయాన్నిస్తుందా?
లేదా వారితో పాటే అంతమవుతుందా? ఆలోచనలకు లేదు అంతం....
ఇంతలోనే వచ్చింది మరో సమయం... విజయం...
మరో మంచి సంస్థలో చక్కని అవకాశం..
అతను వెళ్ళాల వద్దా... అనే సందేహం...
అయితే జీవితంలో ముఖ్యం ఉన్నత స్థానానికి వెళ్ళడం
ఇంకా మంచి పేరు సంపాదించుకోవడం... మంచిగా స్థిరపడడం..
సంతోషం.... బాధ..... కలయికల మధ్య వీడ్కోలు...
ఇద్దరూ ఇరు చోట్ల.... కానీ,
ఇద్దరి మనసుల్లో ఒకే భావం...
ఒకరి కోసం ఒకరనుకునే స్వభావం...
అన్ని విషయాల్లోనూ సామ్యం..
ప్రతీక్షణం పిల్లల కోసమే ఆలోచించే ఆ తల్లి మనసు
ఆ అమ్మాయిని అంత మంచి స్థితికి తీసుకొచ్చిన ఆ మనసు
మా అమ్మాయి ఎప్పుడూ సరియైన నిర్ణయమే తీసుకుంటుందనే
నమ్మకమున్న ఆ మనసు
ఈ నిర్ణయాన్ని ఎందుకో అంగీకరించలేకపోతుంది...
ఏమిటి కారణం? ఆ అమ్మాయి నిర్ణయం నేరమా? లేదా ఆలోచనలో లోపమా?
కాదు.. ఆ నిర్ణయం కాదు నేరం.. ఆ ఆలోచనలో లేదు లోపం...
మరెందుకు? అందరూ ఆలోచించేది ఒక్కటే.. మతం! జనం!! సంఘం!!!
అబ్బాయి మంచివాడే.. కానీ, మతాలు వేరు...
మంచివాడు కనుక అభ్యంతరం లేదు... కానీ, సంఘంలో పేరు..
చేసేది మంచి పనైతే సొసైటీ కోసం ఆలోచించాల్సిన పని లేదు.. కానీ, జనం ఏమనుకుంటారు?..
ఇవే సందేహాలు... ఎంతో గౌరవమైన కుటుంబం....
తర్వత పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందో?....
అయితే ఈ ఆలోచనలేవీ నిలవలేదు
అతని మంచితనం ముందర!!!!
పెళ్ళి అనే శాశ్వత బంధానికి కావాల్సింది నమ్మకం కానీ మతం కాదు...
ఇరువురి మధ్య ఉండాల్సింది ప్రేమ కానీ సంఘం కాదు... జనం కాదు...
అంటూ ఇరు కుటుంబాలు వచ్చిన ఏకాభిప్రాయానికి వందనాలు....
అంత పెద్ద మనస్సుతో అర్థం చేసుకున్న తల్లిదండ్రులకు వారు జన్మించినందుకు కృతజ్ఞతలు...
అలా సృష్టించి, పుట్టించిన ఆ దేవునుకి ఆత్మసంతృప్తితో నమస్కారాలు.....
ఆ దైవ లీలతో ప్రేమగా మారిన ఆ పరిచయం, స్నేహం....
ప్రేమికుల రోజున జరిపించాయి వారి నిశ్చితార్థం....
అదే వారి వివాహ నిశ్చయం... వింత అనుభవం...
అర్థం కాని అద్భుతం,... ప్రేమపై నమ్మకం....
ప్రేమలో విశ్వాశం.... అందుకు వారి ప్రేమే నిదర్శనం....
ఈ ప్రేమికుల రోజే సాక్ష్యం....
ఆదివారం (14-02-2010)కి గడిచేను ఒక సంవత్సరం...
సంతోషంగా... పరస్పర సహాయ సహకారాలతో....
అందరి ఆశీస్సులతో.... దేవుని చల్లని దీవెనలతో....
అమ్మ మనస్సు రెట్టింపు సంతోషంతో.....
కూతురి సంతోషంతో.... అల్లుడు కాదు కొడుకులా ఉంటున్న అల్లుడిని చూస్తున్న సంతోషంతో.......
